ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ

Παροχή οδηγιών σχετικά με την εφαρμογή των διατάξεων της υποπερ. α της περ. Α της παρ. 4 του άρθρου 12 του Ν. 4387/2016, όπως ισχύουν με την παρ. 7 του άρθρου 19 του ν. 4611/2019. Ανάκληση οδηγιών.

Σας κοινοποιούμε το με αρ. πρωτ. οικ.80000/4282/182/29-01-2021 έγγραφο
του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων με το οποίο παρέχονται
νεότερες οδηγίες σχετικά με το καταβαλλόμενο ποσό σύνταξης στον επιζώντα
σύζυγο κατ’ εφαρμογή των διατάξεων της υποπερ. α της περ. Α της παρ. 4 του
άρθρου 12 του Ν. 4387/2016, όπως ισχύουν, και ανακαλούνται οι οδηγίες του με
αρ. πρωτ. Φ80000/51292/2088/13-01-2021 εγγράφου του ως άνω Υπουργείου που
είχαν κοινοποιηθεί με το με αρ. πρωτ. Σ50/1/32949/28-01-2021 Γενικό Έγγραφο.

Σύμφωνα με τις διατάξεις της υποπερ. α΄ της περ. Α΄ της παρ. 4 του αρ. 12 του ν. 4387/2016,
όπως ισχύουν, η σύνταξη του επιζώντος συζύγου μειώνεται στην περίπτωση που η διαφορά
ηλικίας μεταξύ του αποθανόντος και του επιζώντος συζύγου είναι μεγαλύτερη των δέκα ετών,
αφαιρουμένου του χρονικού διαστήματος του γάμου. Η μείωση καθορίζεται ρητά με ποσοστά
που αφορούν πλήρη έτη διαφοράς ηλικίας και φτάνουν το 5% για έτη από 36 και πάνω.
Αν η διαφορά ηλικίας μεταξύ αποβιώσαντος και συζύγου, αφαιρουμένου του διαστήματος του
γάμου τους, είναι μεγαλύτερη από δέκα έτη, η σύνταξη του επιζώντος συζύγου υφίσταται μείωση
για κάθε πλήρες έτος διαφοράς, που καθορίζεται σε:
1% για τα έτη από το 10ο έως και το 20ό έτος,
2% για τα έτη από το 21ο έως και το 25ο έτος,
3% για τα έτη από το 26ο έως και το 30ό έτος,
4% για τα έτη από το 31ο έως και το 35ο έτος,
5% για τα έτη από το 36ο και άνω
Με την παρ. 2 του άρθρου 1 του ν. 4499/2017 θεσμοθετήθηκε η χορήγηση αυτοτελούς
κατωτάτου ορίου σύνταξης μεταξύ άλλων δικαιούχων και στον επιζώντα σύζυγο στην περίπτωση
που η σύνταξη του είναι μικρότερη του κατωτάτου ποσού του αντίστοιχου προς το χρόνο
ασφάλισης του θανόντα.